بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی با خودکارآمدی اجتماعی ‌در بین دانش آموزان دوزبانه و عوامل اجتماعی مرتبط با آن (مورد مطالعه: دانش آموزان سال آخر دبیرستانهای شهر شاهین‌دژ در آذربایجان غربی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار جامعه شناسی گروه علوم اجتماعی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

2 دانشیار جامعه شناسی گروه علوم اجتماعی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

3 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد پژوهش اجتماعی گروه علوم اجتماعی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

چکیده

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان انجام شده است.
روش: پژوهش از نوع پژوهش های کمی و به صورت پیمایش میدانی انجام یافته است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش‌آموزان مشغول به تحصیل سال پایان مقطع دبیرستان شهر شاهین‌دژ در سال تحصیلی 1400-1399 هستند که از میان آنها 272 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری بررسی شده‌اند. داده های تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه حاوی سوالات استاندارد و با تکنیک مصاحبه جمع آوری شده اند برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS 21 استفاده شده و فرضیه های تحقیق براساس آزمون های متناسب با سطح سنجش متغیرها بررسی شده است.
نتایج: یافته ها نشان می دهند خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بیش از اندازه متوسط معیار بکار رفته برای سنجش آن است و همبستگی آن با متغیرخودکارآمدی اجتماعی معناداراست. همچنین براساس نتایج، خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان برحسب جنس آنها متفاوت و برای دختران بیش از پسران است. نتایج آزمون رگرسیون نشان می دهد دو مولفه کوشش و بافت، از سازنده های خودکارآمدی تحصیلی قریب 65 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تا تبیین می نمایند.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه معنادار بین خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان با فراهم کردن بستر مناسب کوشش دانش آموزان، می‌توان خودکارآمدی اجتماعی آنها را تقویت نمود.

کلیدواژه‌ها