ویژگی‌های معلمان و انتخاب رویکرد آموزش (آموزش حضوری، یادگیری الکترونیکی، یادگیری ترکیبی) در دوران کووید۱۹

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

2 استادیار گروه تکنولوژی آموزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: همه گیری کوید19 چالش بزرگی را برای سیستم های آموزشی در جهان ایجاد کرد و به سرعت باعث تعطیلی مدارس شد. در طول این دوره یادگیری الکترونیکی به عنوان یک راه حل مناسب برای عبور از این بحران در سراسر جهان نظر گرفته شد.
روش: روش پژوهش کمی از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان در استان ها و شهرهای مختلف کشور بودند که از این جامعه 687 معلم از طریق نمونه گیری داوطلبانه در این پیمایش مشارکت داشتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی برگرفته از ادبیات استفاده شد.
نتایج: نتایج حاکی از وجود رابطه معنادار بین پنج متغیر منطقه محل تدریس (فقیرنشین، متوسط، غنی نشین)، نوع مدرسه محل تدریس، مقطع تدریس، سابقه تدریس و سطح تحصیلات معلم با ترجیح نوع رویکرد آموزشی (آموزش حضوری-یادگیری الکترونیکی- یادگیری ترکیبی) بوده است. با این وجود، میان دو متغیر سهولت استفاده درک شده و سن معلم با ترجیح نوع رویکرد آموزشی، ارتباط معناداری وجود نداشته است. در مورد رابطه متغیر سودمندی ادراک شده و ترجیح نوع رویکرد آموزشی نیز، با وجود رابطه معنادار، همبستگی ضعیفی وجود داشته است. علاوه براین، نتایج نشان می دهند که از میان ویژگی های معلمان، دو ویژگی جنسیت و میزان تحصیلات بطور معناداری بر قصد استفاده آنها از این سامانه تاثیر گذار بوده است. با این حال، تاثیر معناداری بین سن، سابقه تدریس و میزان تسلط معلمان بر نرم افزار شاد، بر قصد استفاده آنها از این برنامه، مشاهده نشده است.
بحث و نتیجه گیری: سیاست ‌گذاران آموزش و پرورش با در نظر گرفتن عوامل موثر بر ترجیح نوع رویکرد آموزشی و قصد استفاده معلمان می توانند در جهت اطمینان از موفقیت فناوری یادگیری الکترونیکی گام بردارند.
کلید واژه ها: مدل پذیرش فناوری، یادگیری الکترونیکی، نرم افزار شاد، معلمان، یادگیری الکترونیکی، یادگیری ترکیبی

کلیدواژه‌ها