شایستگی‌های هیبریدی معلّمان: راهکاری برای اثربخشی تدریس در دوران پساکرونا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار بخش مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شیراز، شهر شیراز، ایران.

2 استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان فارس، شهر شیراز، ایران

3 دانشگاه شیراز

4 دکتری برنامه‌ریزی درسی، بخش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی ، دانشگاه شیراز، شهر شیراز، ایران .

5 کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، بخش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شهر شیراز، ایران.

6 دانشجو کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، بخش روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه شیراز، شهر شیراز، ایران.

چکیده

هدف اصلی این پژوهش، شناسایی شایستگی های ترکیبی معلّمان: به عنوان راهکاری برای اثربخشی تدریس در دوران پساکرونا می‌باشد. این پژوهش کیفی با استفاده از روش هفت مرحله‌ای ساندلوسکی و باروسو انجام گرفته است. تیم فراترکیب شامل سه نفر متخصص برنامه‌ریز درسی و یک نفر متخصص روش پژوهش فراترکیب بود. براساس جستجوی ابتدایی در پایگاه‏های فارسی و لاتین با کلید واژه‏های مشخص شده، 45 منبع واجد شرایط تشخیص داده شدند. در مرحله بعد، منابعی که دارای نویسندگان مشترک یا یافته‏های تکراری حذف شد و 29 منبع در انتهای غربالگری باقی ماند. اعتبار داده‌ها با استفاده از روشهای اعتبارپذیری، انتقال‌پذیری و همسوسازی داده‌ها و اعتمادپذیری نیز با هدایت دقیق جریان جمع‌آوری اطلاعات و همسوسازی محققان تائید شد. نتایج نشان می‌دهد که شایستگی‌های حضوری و مجازی معلمان می‌توانند به طراحی یک مدل شایستگی ترکیبی معلّمان منجر شوند. شایستگی‌های حضوری شامل مهارت‌های شناختی، تعاملی و عاطفی در حضور فیزیکی دانش‌آموزان می‌باشند، در حالی که شایستگی‌های مجازی شامل مهارت‌ها و توانایی‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات در محیط مجازی هستند. ارتقاء این شایستگی‌ها می‌تواند به بهبود عملکرد آموزشی و ایجاد انگیزه یادگیری در دانش‌آموزان کمک کند. با توجه به پیچیدگی‌های جامعه و انتظارات روزافزون از مدارس و معلّمان، استفاده از این شایستگی‌ها در آموزش ضروری و پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها