پیش‌بینی درگیری شغلی براساس سواد برنامه‌ریزی درسی، تدریس تحولی، خودکارآمدی تدریس و مهارت‌های ارتباطی در معلمان مقطع ابتدایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

2 کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور

چکیده

این پژوهش باهدف پیش‏‌بینی درگیری شغلی بر اساس سواد برنامه‌ریزی درسی، تدریس تحولی، خودکارآمدی تدریس و مهارت‌های ارتباطی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان مقطع ابتدایی شهر کوهنانی به تعداد 396 نفر بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‏ای تعداد 200 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‏‌آوری داده‏‌ها از پرسش‌نامه درگیری شغلی، سواد برنامه‌ریزی درسی، تدریس تحولی، خودکارآمدی تدریس و مهارت‌های ارتباطی استفاده شد. روایی محتوایی پرسش‌نامه‌ها تأیید و پایایی آن‏ها به ترتیب 85/0، 90/0، 79/0، 89/0، 82/0 به‌دست‌آمده و برای تجزیه‌وتحلیل داده‏‌ها از روش‏های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد) و روش‏‌های آمار استنباطی (آزمون‌های نرمال بودن، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام) تحت نرم‌افزار spss نسخه 23 استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که بین سواد برنامه‌ریزی درسی و درگیری شغلی، بین خودکارآمدی تدریس و درگیری شغلی، بین تدریس تحولی و درگیری شغلی و بین مهارت‌‌های ارتباطی و درگیری شغلی رابطه معناداری وجود دارد و مؤلفه‌های سواد برنامه‌ریزی درسی، تدریس تحولی، خودکارآمدی تدریس و مهارت‌های ارتباطی قدرت پیش‌بینی درگیری شغلی را دارند. نتیجه کلی اینکه سواد برنامه‌ریزی درسی، تدریس تحولی، خودکارآمدی تدریس و مهارت‌های ارتباطی از جمله متغیرهای مؤثر بر درگیری شغلی معلمان است که لازم است پژوهشگران حوزه تعلیم‌وتربیت نگاه ویژه‏ای به این متغیرها داشته باشند.

کلیدواژه‌ها