رابطۀ اهمال‌کاری و بهزیستی روانی: نقش میانجی شایستگی هیجانی و رضایت از زندگی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مطالعۀ نقش میانجی شایستگی هیجانی و رضایت از زندگی در رابطۀ بین اهمال‌کاری تحصیلی و بهزیستی روانی دانشجویان انجام گرفت. پژوهش، از نوع توصیفی ـ همبستگی و روش آماری، تحلیل مسیر بود. جامعه‌ی پژوهش 2500 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های استان مازندران درسال تحصیلی 99ـ98 بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، تعداد 326نفر، انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، مقیاس چندبعدی رضایت دانشجویان اسکات هابنر (2001)، بهزیستی روانی ریف (1989) و مقیاس شایستگی هیجانی وار (1990) بود. یافته‌ها نشان داد، اهمال‌کاری تحصیلی با شایستگی هیجانی رابطۀ مستقیم، منفی، و معنی‌دار دارد (41/0- r=). اهمال‌کاری تحصیلی با بهزیستی روانی رابطۀ مستقیم، منفی و معنی‌دار دارد (39/0- r=). رضایت از زندگی با بهزیستی روانی رابطۀ مستقیم، مثبت و معنی‌دار دارد (35/0r=). شایستگی هیجانی با بهزیستی روانی رابطۀ مستقیم، مثبت و معنی‌دار دارد (38/0 r=). شایستگی هیجانی با رضایت از زندگی رابطۀ مستقیم، مثبت و معنی‌دار دارد (31/0 r=). اهمال‌کاری تحصیلی از طریق کاهش شایستگی هیجانی با بهزیستی روانی رابطۀ غیرمستقیم، منفی و معنی‌دار دارد. نتیجه‌گیری می‌شود، اهمال‌کاری دانشجویان، به شایستگی هیجانی آنها لطمه می‌زند، د و اگر شایستگی هیجانی با رضایت از زندگی و ارتباط مؤثر با خانواده، دوستان، محیط دانشگاه، تصوّر مثبت از خود و پذیرش و تعهّد همراه شود، بهزیستی روانی افزایش می‌یابد. پیشنهاد کاربردی این است که متخصّصان تعلیم و تربیت با برگزاری کارگاه‌های آموزشی به منظور ارزیابی سطوح اهمال‌کاری تحصیلی و آشنایی با نیازهای روان‌شناختی این دسته از دانشجویان، آنها را برای زندگی تحصیلی بهتر و رضایت از زندگی شخصی آماده کنند. پیشنهاد پژوهشی این است که، این رابطه در میان دانشجویان سایر دانشگاه‌ها و در شرایط بحران کرونا و پس آن مورد آزمون و مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها