اثر بخشی آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاداسلامی، شهرکرد، ایران.

2 دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاداسلامی، شهرکرد، ایران.

3 مربی،گروه روانشناسی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.

چکیده

مقدمه: با توجه به اهمیت دو متغیر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی در یادگیری دانش ­آموزان، استفاده از روش ­های آموزش متقابل و چرخه تفکر برای دست‌یابی دانش‌آموزان به این دو متغیر، مهم  ­و ضروری است. آموزش متقابل و چرخه تفکر از روش‌هایی هستند که می‌توانند موجب خود تنظیمی و ارتقای پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان در دروس مختلف گردند.از این روهدف پژوهش حاضر مقایسۀ تأثیر آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دانش‌آموزان دوره ابتدایی بود.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه بود، که از جامعۀ دانش­آموزان پسر پایه ششم شهردهلران، 34 دانش­آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه ­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه­های خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم‌افزارSPSS-22  انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر افزایش دانش خودکارآمدی تحصیلی  (Partial ŋ2= 0/61، F= 106/73,  P=0/001 ) تأثیر معناداری داشت، همچنین، آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر افزایش انگیزش تحصیلی (Partial ŋ2= 0/57، F= 100/81,  P=0/001 ) تأثیر معناداری داشت، اما بین اثربخشی آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش ­آموزان تفاوت معناداری وجود نداشت (0/05<p). 
بحث و نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد آموزش متقابل میزان خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش ­آموزان را بهبود می­ بخشد، همچنین چرخه تفکر، خود کارآمدی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهد.
روش :روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه بود، که از جامعۀ دانش‌آموزان پسر پایه ششم شهردهلران، 34 دانش-آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه‌های خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم‌افزارSPSS-22 انجام شد.

نتایج:نتایج نشان داد آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر افزایش دانش خودکارآمدی تحصیلی (61/0=Partial ŋ2، 001/0=p ، 73/106=F) تأثیر معناداری داشت، همچنین، آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر افزایش انگیزش تحصیلی (57/0=Partial ŋ2، 001/0=p ، 81/100=F) تأثیر معناداری داشت، اما بین اثربخشی آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<p).

بحث و نتیجه گیری:پژوهش حاضر نشان داد آموزش متقابل میزان خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان را بهبود می‌بخشد، همچنین چرخه تفکر، خود کارآمدی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهد.

کلیدواژه‌ها