بررسی چگونگی جو حاکم بر روابط خواهر- برادری فرزندان خانواده‌های استان اصفهان

پژوهش حاضر به بررسی جو حاکم بر روابط خواهر- برادری فرزندان خانواده‌های استان اصفهان، پرداخته است. روش انجام پژوهش توصیفی و جامعه آماری نیز شامل کلیه فرزندان مجرد 15 الی 25 ساله استان اصفهان، بوده است‌. به منظور نمونه گیری، پس از برآورد آماری و مشخص شدن تعداد نمونه مورد نیاز، تعداد 220 واحد خانواده از کل استان با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله ای انتخاب و نمونه مورد نیاز از بین فرزندان مجرد آن خانواده‌ها، انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه سنجش روابط خواهر- برادری (IBR) بوده که توسط والتر، هورسون، گورون، مک نیل، بی‌ایبرکسی و سپس والمیر( به نقل از هادسون،1992) تهیه و در تحقیقات پیشین از روایی و اعتبار مطلوب، برخوردار بوده است.
به منظور تحلیل آماری داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی و استتنباطی از جمله؛ نقطه برش، آزمون «t» مقایسه میانگین دو گروه مستقل و آزمون «F» تحلیل واریانس تک متغیری استفاده شد. عمده‌ترین یافته‌های پژوهش عبارتند از؛ 8/47% از فرزندان خانواده‌های استان اصفهان، جو حاکم بر روابط خواهر- برادری خود را مطلوب، توصیف ننموده‌اند. «t» محاسبه شده در سطح 05/0≥ P مبین وجود تفاوت معنادار بین جو خواهر- برادری ارزیابی شده توسط دختران و پسران بوده است. پسران بیش از دختران جو حاکم بر روابط خواهر- برادری را نامطلوب توصیف نموده‌ و این تفاوت به لحاظ آماری نیز معنادار بوده است. «F» محاسبه شده در سطح05/0≥P مبین وجود تفاوت معنادار بین اظهارات فرزندان خانواده‌ها در خصوص جو حاکم بر روابط خواهر- برادری برحسب متغیر محل زندگی آنان، نبوده است. «F» محاسبه شده در سطح 05/0≥P مبین وجود تفاوت معنادار بین اظهارات فرزندان خانواده‌ها در خصوص جو حاکم بر روابط خواهر- برادری برحسب متغیر سن، بوده است