هدف تحقیق حاضر، تعیین نوع نگرش دانشجویان نسبت به تحقیق و ارتباط آن با باورهای خودکارآمدی تحقیق، بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی و تعداد ۲۶۰ تن از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه کردستان به عنوان نمونه تحقیق با استفاده از نمونه گیری طبقه‌ای، انتخاب شدند. دو پرسشنامه نگرش به تحقیق و خودکارآمدی تحقیق به عنوان ابزار، مورد استفاده قرار گرفت که روایی و پایایی آن‌ها در مطالعه مقدماتی، تأیید شد. یافته‌ها نشان داد؛ دانشجویان دختر نگرانی کم‌تری در زمینه سختی‌های اجرای تحقیق نسبت به همتایان پسر خود داشتند هم‌چنین بیشترین نگرش مثبت به تحقیق، مربوط به دانشجویان دانشکده فنی و مهندسی بود و در مقابل دانشجویان دانشکده علوم انسانی، احساس اضطراب بیشتری برای اجرای تحقیق، نسبت به دانشجویان سایر دانشکده‌ها، داشتند. در مجموع، دانشجویان به فایده و سودمندی تحقیق در مشاغل آتی به میزان بالا، اعتقاد داشتند و هم‌چنین میزان اضطراب کمی را از خود در زمینه انجام فعالیت‌های پژوهشی، بروز دادند. دانشجویان پسر نسبت به دختران، بیشتر اطمینان داشتند که از مهارت‌های خودکارآمدی تحقیق، برخوردارند. تحلیل‌ها نشان داد؛ دانشجویان دانشکده فنی و مهندسی از اطمینان بالاتری نسبت به دانشجویان سایر دانشکده‌ها در زمینه مهارت‌های خودکارآمدی تحقیق، برخوردار بودند. در مقابل دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی در پایین‌ترین رده اطمینان از مهارت‌های خودکارآمدی در تحقیق در مقایسه با دانشجویان سایر دانشکده‌ها، قرار داشتند. مهم‌ترین مهارت‌هایی که دانشجویان، سطح اطمینان بالایی در مورد آن از خود نشان دادند، به ترتیب؛ "مهارت‌های رایانه‌ای و آماری تحقیق و مهارت‌های نوشتاری و ارائه تحقیق"، بوده است. در مقابل، "مهارت‌های کاربرد اخلاق و رویه‌های تحقیق" و "مهارت‌های طراحی تحقیق" به ترتیب، در سطح پایینی از اطمینان و خودکارآمدی، از دیدگاه دانشجویان، قرار داشته‌اند.
)