بررسی رابطه توانمندسازی روان‌شناختی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی در میان کارکنان دانشگاه تهران

نویسندگان

دانشگاه تهران

چکیده

  تحقیق حاضر با هدف «بررسی رابطه توانمندسازی روان‌شناختی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی در میان کارکنان دانشگاه تهران» به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق (2731) نفر از کارکنان دانشگاه تهران بود، که تعداد 156 نفر (72 نفر مرد و 84 نفر زن) از آنها به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم و براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های توانمند‌سازی روان‌شناختی اسپریتزر، پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت، کندال و هولین و همچنین پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و می‌یر می‌باشند که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرنباخ مورد تأیید قرار گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های همستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن است که توانمندسازی روان‌شناختی و زیر مقیاس‌های آن یعنی معناداری، خود تعیینی، شایستگی و تأثیر با رضایت شغلی رابطه مثبت و معناداری در سطح (01/. p < ) داشته و به غیر از مؤلفه شایستگی دیگر مؤلفه‌های توانمند‌سازی روان‌شناختی با تعهد سازمانی نیز رابطه مثبت و معناداری داشتند. علاوه براین، بین توانمندسازی روان‌شناختی با دو مؤلفه تعهد سازمانی یعنی تعهد عاطفی و تعهد هنجاری نیز رابطه معناداری در سطح(01/.> p ) مشاهده گردید و توانمندسازی روان‌شناختی تنها با مؤلفه تعهد مستمر رابطه معنادار پیدا نمی‌کند. در نهایت، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز گویای این امر بود که به ترتیب زیر مقیاس‌های معناداری (45/.)، خود تعیینی (36/.) و شایستگی (23/.)، در پیش‌بینی رضایت شغلی سهم داشتند و همچنین مؤلفه معناداری (30/.) و خود تعیینی (31/.) سهم در پیش‌بینی تعهد سازمانی کارکنان داشتند.

کلیدواژه‌ها