بررسی ارتباط گروهی از متغیرها با کاهش انگیزش تحصیلی دانشجویان رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی

نویسندگان

دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی گروهی از عوامل مرتبط با کاهش انگیزه تحصیلی دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی می‌باشد. نمونه آماری تحقیق شامل 312 نفر از دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده پردیس و دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی 86-1385 می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شده بودند. روش پژوهش همبستگی بوده و برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته، آزمون انگیزه تحصیلی، پرسشنامه سلامت روانی، پرسشنامه عزت‌نفس روزنبرگ، امیدواری، مقیاس حمایت اجتماعی، پرسشنامه استرسورهای دانشجویی استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان داد که 56 نفر (9/17 درصد) دارای انگیزش تحصیلی بسیار پایین هستند، 249 نفر (8/79 درصد) دارای انگیزش تحصیلی متوسط هستند و فقط 7 نفر (2/2 درصد) از انگیزش تحصیلی بالایی برخوردارند. همچنین نتایج به‌دست آمده با استفاده از تجزیه و تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای مورد مطالعه توانایی پیش‌بینی انگیزش تحصیلی دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی را دارد. با توجه به نتایج، متغیرهای عزت‌نفس (001/0p < )، بومی بودن (001/0p < )، تحصیلات پدر (001/0p < )، تحصیلات مادر (001/0p < )، استرسورهای خوابگاه و استرسورهای محیط به عنوان عوامل درون سازمانی (001/0p < )، جنسیت (05/0p < )، و امیدواری (05/0p < ) به ترتیب اولویت می‌توانند انگیزش تحصیلی دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی را پیش‌بینی کنند و سهم عزت‌نفس در پیش‌بینی انگیزش تحصیلی بالاتر از سایر متغیرها است.

کلیدواژه‌ها