هدف بنیادین پژوهش حاضر بررسی نگرش دانشجویان الهیات نسبت به رشته الهیات و معارف اسلامی بوده است. بدین‌خاطر در آغاز نگرش سنج مربوطه تهیه شد و مسائل مربوط به جنبه‌های روان‌سنجی آن براساس مطالعه‌ای مقدماتی انجام گردید. سپس با ترمیم و اصلاح پرسشنامه یاد شده، نگرش سنج مورد نظر آماده گردید. پس از آن، مرحله اصلی تحقیق بر روی 374 دانشجو از گرایش‌های مختلف رشته الهیات و معارف اسلامی انجام شد. یافته‌های تحقیق به‌طور کلی بیانگر نگرش منفی دانشجویان رشته الهیات نسبت به رشته خود بوده، که بالا‌ترین نگرش منفی آن‌ها نسبت به منابع، متون درسی و جو و قواعد حاکم بر دانشکده بوده است. این نتایج در مورد دانشجویان دختر و پسر و متاهل و مجرد نیز صادق بوده است. نتایج نشان داده که سال‌های تحصیل و جنسیت تأثیری بر نوع نگرش آزمودنی‌ها نداشته، اما گرایش تحصیلی در این امر مؤثر بوده است. همچنین دانشجویان مجرد دارای نگرش منفی‌تری نسبت به دانشجویان متاهل هستند و مقایسه نگرش دو گروه از دانشجویانی که علاقه‌مند به تغییر یا عدم تغییر رشته خود هستند، بیانگر تفاوت معنادار است، که در این مورد نگرش دانشجویانی که مایل به تغییر رشته خود هستند، منفی‌تر از گروه مقابل است.
)