هدف از این پژوهش مقایسه باورهای دانشجویان سال‌های اول تا چهارم دوره کارشناسی درباره ساده بودن دانش، قطعیت دانش، ذاتی تلقی کردن توانایی یادگیری و سریع دانستن فرایند یادگیری است. لذا، به‌منظور گردآوری داده‌ها درباره چهار باور کلی دانشجویان در زمینه ماهیت علم و یادگیری در یک مقطع از زمان از روش پیمایشی به شیوه مقطعی به‌عنوان روش مرجح استفاده شده است. کلیه دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در گروه‌های آموزشی علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 84-1383 جامعه آماری مورد نظر را تشکیل داده‌اند. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 305 نفر می‌باشد. به‌منظور گردآوری داده‌های مورد نیاز از پرسشنامه باورهای معرفت‌شناختی شومر (1993) استفاده شده است. تحلیل داده‌های به‌دست آمده نشان‌می دهدکه بین اعتقاد دانشجویان سال‌های اول، دوم، سوم و چهارم راجع به ساده بودن، مطلق بودن، سریع بودن و ذاتی بودن دانش تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین باورهای معرفت‌شناختی دانشجویان بر حسب جنسیت و تأهل تفاوت معناداری وجود ندارد. در عین حال بین باورهای معرفت‌شناختی دانشجویان بر حسب رشته تحصیلی تفاوت معنادار است. به بیان دیگر، بین باورهای معرفت‌شناختی دانشجویان رشته‌های الهیات و تربیت بدنی با دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی، ادبیات، و علوم اداری و اقتصادی تفاوت معناداری وجودارد.
)