تعیین عوامل پیش‌بینی‌کننده رضایت شغلی معلمان به تفکیک جنسیت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم اجتماعی،دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا

2 استادیار گروه جمعیت‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

رضایت شغلی رابطه مستقیمی با عملکرد شغلی معلمان دارد و بر یادگیری دانش آموزان اثرگذار است. هدف از این تحقیق، مقایسه میزان رضایت شغلی معلمان و عوامل موثر بر آن به تفکیک جنسیت می‌باشد. جامعه آماری پژوهش معلمان زن و مرد تمام مقاطع شهرستان کلاله هستند که با استفاده از نمونه‌گیری چند مرحله‎ای انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق نشان داد که رضایت شغلی در بین زنان بیش از مردان است. متغیرهای سابقه کار، سن، آموزش ضمن خدمت و وضعیت استخدام (رسمی بودن)، به ترتیب بیش‌ترین تاثیر را بر روی رضایت شغلی مردان داشتند. متغیرهای آموزش ضمن خدمت، تعداد فرزندان، وضعیت استخدام و خدمات رفاهی، بیش‌ترین تاثیر را بر روی رضایت شغلی زنان داشتند. مردان، همراه با افزایش سن رضایت شغلی افزایش می‌یابد اما همراه با افزایش سن زنان، رضایت شغلی کاهش می‌یابد. هم‌چنین همراه با افزایش سابقه کاری مردان رضایت شغلی افزایش می‌یابد. زنان، همراه با افزایش سابقه کار، رضایت شغلی آنان کاهش می‌یابد. در بین معلمان زن، همراه با افزایش تعداد فرزند، رضایت شغلی افزایش می‌یابد در صورتی که همراه با افزایش تعداد فرزند مردان، رضایت شغلی آنان کاهش می‌یابد.
بر این اساس ماهیت کار معلمی تعیین‌کننده مهمی برای رضایت شغلی زنان و مردان به حساب می‌آید؛ معلمان زن شغل خود را در تعادل با وظایف مادری و همسری می‌بینند. زنان با افزایش سن و کاهش وظایف مادری رضایت‌شان کاهش یافته اما مردان با افزایش سن و سابقه کار و ایجاد فرسودگی رضایت شغلی‌شان افزایش می‌یابد؛ زیرا در چنین شرایطی ماهیت کار معلمی همسو با خواسته‌های مردان قرار می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها