پژوهش حاضر مترصد بررسی رابطه سبک تدریس معلّم با انگیزش و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره متوسّطه، بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 325 نفر نمونه از بین دانش آموز دختر و پسر دوره متوسّطه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده اند. ابزار های گردآوری داده؛ پرسشنامه معلّم به عنوان بافت اجتماعی (بلمونت و همکاران) ، پرسشنامه انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران) و پرسشنامه راهبردهای خودانگیخته برای یادگیری (پینت ریچ و دگروت) بوده است. تحلیل داده‌ها به کمک شاخص های آماری توصیفی و نیز آزمون های؛ ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و نیز تی تک گروهی و تی دو گروه مستقل، بوده است. یافته ها نشان داد؛ بین ابعاد درگیری، خودمختاری و بعد ساختار سبک تدریس با انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین ابعاد درگیری، خودمختاری و بعد ساختار سبک تدریس با درگیری تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. دانش‌آموزان دختر از انگیزش تحصیلی بالاتر برخوردارند. دانش‌آموزان دختر و پسر از درگیری تحصیلی یکسان برخوردارند.
کیخا, اسماء, مرزیه, افسانه, & جناآبادی, حسین. (1399). رابطه سبک تدریس معلّم با انگیزش و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان. پژوهشهای آموزش و یادگیری, 15(2), 37-48. doi: 10.22070/tlr.2020.2527
MLA
اسماء کیخا; افسانه مرزیه; حسین جناآبادی. "رابطه سبک تدریس معلّم با انگیزش و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان". پژوهشهای آموزش و یادگیری, 15, 2, 1399, 37-48. doi: 10.22070/tlr.2020.2527
HARVARD
کیخا, اسماء, مرزیه, افسانه, جناآبادی, حسین. (1399). 'رابطه سبک تدریس معلّم با انگیزش و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان', پژوهشهای آموزش و یادگیری, 15(2), pp. 37-48. doi: 10.22070/tlr.2020.2527
VANCOUVER
کیخا, اسماء, مرزیه, افسانه, جناآبادی, حسین. رابطه سبک تدریس معلّم با انگیزش و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان. پژوهشهای آموزش و یادگیری, 1399; 15(2): 37-48. doi: 10.22070/tlr.2020.2527
)