بررسی میزان رضایت و نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش‌محور دانشگاه اصفهان از تحصیل به شیوه مذکور

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد

2 دانشگاه اصفهان

3 دانشگاه بوعلی سینا

4 دانشگاه پیام نور، واحد دلفان

چکیده

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی میزان رضایت و نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش‌محور از تحصیل به شیوه مذکور در دانشگاه اصفهان بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش‌محور ترم سه دانشگاه اصفهان (112 نفر) در سال تحصیلی 90-91 بودند. نمونه آماری برابر با حجم جامعه انتخاب شد لذا تعداد 112 پرسشنامه اجرا شد که در نهایت 86 پرسشنامه بازگشت شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شده است. روایی صوری پرسشنامه پس از اجرای مقدماتی ورفع اشکال توسط پنج نفر از اساتید دانشگاه اصفهان مورد تایید قرار گرفت . پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0.92 محاسبه شد که نشان‌دهنده پایایی ابزار است . برای تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری در سطوح توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج نشان داد؛ دانشجویان آموزش‌محور نسبت به آینده شغلی (2.19=x̄) و تحصیلی (2.34=x̄) خود رضایت ندارند ودارای نگرانی نسبت به آینده شغلی و تحصیلی خود می باشند که در این میان دید جامعه علمی (2.51=x̄)نسبت به این شیوه نیز مثبت نمی­باشد. به علاوه نتایج نشان داد که دانشجویان آموزش‌محور به طور کلی به این شیوه علاقه دارند (3.37=x̄)، لذا لازم است زمینه رفع نگرانی دانشجویان را از طریق دستورالعمل های مرتبط با آینده شغلی و تحصیلی این دسته از دانشجویان فراهم کرد. همچنین دانشجویان از ارائه درس سمینار به جای پایان نامه (3.60=x̄) راضی می­باشند. ارزیابی شرکت کنندگان نشان داد که عمده دانشجویان آموزش‌محور کسانی بودند که از رتبه کمتری در آزمون متمرکز کارشناسی ارشد برخوردار بودند به عبارت دیگر علت ورود آنها به این شیوه تحصیل با هدف اصلی ایجاد دوره، هماهنگی ندارد.

کلیدواژه‌ها