استفاده از سازه های ارزشمندی و رضایتمندی برای سنجش اثربخشی نظامهای یادگیری الکترونیکی

پژوهش حاضر برای تعیین اثربخشی نظام‌های یادگیری الکترونیکی از رویکردی جدید استفاده‌نموده‌است. رویکرد جدید شامل بهره‌گیری از سازه‌های «ارزشمندی» در کنار سازه «رضایتمندی» برای تعیین اثربخشی نظام‌های یادگیری الکترونیکی از نظر کاربران آنها بوده‌است. «دانشکده مجازی علوم حدیث شهر ری» به‌عنوان نمونه مورد بررسی قرارگرفت. به‌منظور تحلیل داده‌ها برای نخستین‌بار از دو ابزار تحلیل ماتریسی «شبکه ارزشمندی- رضایتمندی» و نیز «محک‌زنی لویس» استفاده‌شد. ابزارها نخستین‌بار توسط «لوی» برای سنجش اثربخشی نظام‌های یادگیری الکترونیکی مورد استفاده قرارگرفتهبودند. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری نیز کلیه دانشجویان دوره های لیسانس و فوق‌لیسانس رشته‌های مجازی دانشکده یادشده در سال تحصیلی 1389-1388 با تعداد 1926 نفر بود که از این میان تعداد 325 نفر نمونه به شیوه دردسترس انتخاب‌گردیدند. ابزار جمع‌آوری داده «پرسش‌نامه سنجش ارزشمندی- رضایتمندی از خصوصیات نظام‌های یادگیری الکترونیکی لوی» بود. برای تعیین روایی ابزار از شیوه‌های روایی محتوایی، سازه و صوری و برای تعیین میزان پایایی آن آلفای کرونباخ استفاده‌گردید. میزان پایای ابزار در سازه‌های ارزشمندی و رضایتمندی به‌ترتیب: 95/0 و 94/0 بود. نتایج نشان‌دادند که هیچ‌گونه رابطه معناداری میان سازه‌های ارزشمندی و رضایتمندی وجودندارد و این دو، سازه‌هایی مستقل و متفاوت هستند به‌علاوه نتایج «ابزار تحلیل ماتریسی شبکه ارزشمندی- رضایتمندی» نشان‌داد که وضعیت اثربخشی نظام یادگیری الکترونیکی مورد نظر (دانشکده مجازی علوم حدیث) در هریک از ابعاد چهارگانه (فناوری و پشتیبانی، محتوای درس، استاد و یادگیرنده) نسبتاً متوسط و در ارتباط با کل نظام نیز تاحدی متوسط بوده‌است. تحلیل داده‌ها با ابزار محک‌زنی لویس» نیز نشان‌داد که وضعیت اثربخشی نظام یادگیری الکترونیکی مورد نظر، در هریک از ابعاد چهارگانه (فناوری و پشتیبانی، محتوای درس، استاد و یادگیرنده) نسبتاً متوسط و در ارتباط با کل نظام، متوسط و تاحدی خوب بوده‌است.