هدف مقاله حاضر، نشان‌دادن توان آزمون بندر-گشتالت در پیش‌بینی ابتلا کودکان پیش‌دبستانی به مشکلات دیکته‌نویسی است. در این پژوهش از روش طولی به‌منظور اعمال آزمون‌ها و گردآوری داده، استفاده‌شد؛ در مرحله اول 830 کودک پیش‌دبستانی (609 دختر و 221 پسر) به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، انتخاب و از لحاظ انواع و میزان خطا در آزمون بندر-گشتالت، بررسی‌شدند؛ سپس 300 دختر و 163 پسر از کودکان یادشده که سال بعد در پایه اول ابتدایی مشغول به تحصیل بودند، از لحاظ مشکلات دیکته‌نویسی مورد آزمون، قرار‌گرفتند و کسانی که دارای بیشترین و کمترین میزان مشکل در نوشتن دیکته بودند در دو گروه قرار‌داده‌شدند و از حیث بهنجاربودن، آزمون هوش ریون کودکان برای آنها، اجراشد. جهت تحلیل داده‌های پژوهش، از تحلیل واریانس یک‌راهه، دوراهه و آزمون تعقیبی شفه، استفاده‌شد. نتایج پژوهش نشان‌دادند که میزان خطای تحریف در گروه کودکان مستعد ابتلا به مشکلات دیکته‌نویسی در دبستان، بیشتر از میزان خطای تحریف کودکان عادی بود؛ به‌علاوه، کودکان مستعد ابتلا به مشکلات دیکته‌نویسی بعد از خطای تحریف، بیشترین میزان خطای چرخش را دارند. بر این اساس می‌توان‌اذعان‌کرد که آزمون بندر- گشتالت، قادر است در دوره پیش‌دبستانی به شناسایی کودکانی که ممکن است در دوره دبستانی، دچار مشکلات دیکته‌نویسی شوند، کمک‌کند؛ بنابراین، پیشنهادمی‌شود از این آزمون برای غربالگری استفاده و بر پایه نتایج حاصل، تدابیر پیشگیرانه لازم، اعمال‌شوند.
)