بررسی رابطه هوش هیجانی، یادگیری خود تنظیمی و ساختار هدف کلاس با پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان پایه اول متوسطه شهرستان قروه

نویسندگان

چکیده

 هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی، یادگیری خود‌تنظیمی و ساختار هدف کلاس با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پایه اول دبیرستان است. جامعه آماری مورد مطالعه دانش‌آموزان پسر پایه اول دبیرستان شهرستان قروه است که تعداد 120 نفر از آن‌ها به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات متغیرها و عوامل از آزمون‌های هوش هیجانی سیبر یا شرینگ (Sibrya shering) در سال 1995، راهبردهای خودتنظیمی پینتریج و دی گروت(Pintrich, p. r & degroot) سال 1990 و ساختار هدف کلاس میگدلی (Migdley) سال 2000 به دست آمد. داده‌های حاصل از آزمون‌ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت، نتایج تحقیق بیانگر آن است که:اولاً: رابطه معناداری در سطح 05/0 بین هوش هیجانی، یادگیری خود تنظیمی و ساختار هدف کلاس با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان وجود دارد، که بیش‌ترین و کم‌ترین میزان همبستگی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان به ترتیب مربوط به متغیر‌های یادگیری خود تنظیمی و ساختار هدف عملکرد گریز کلاس است. دوماً متغیر‌های هوش هیجانی، یادگیری خود تنظیمی و ساختار هدف کلاس قادر به تبیین 365/0 کل واریانس متغیر پیشرفت تحصیلی هستند و این مقدار در سطح 05/0 معنادار است و بیش‌ترین و کم‌ترین ضریب رگرسیونی β مربوط به متغیر‌های یادگیری خود تنظیمی و ساختار هدف عملکرد گریز کلاس هستند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار