پژوهش حاضر با هدف بررسی، سنجش و اولویت‌بندی نیازهای آموزشی مربیان مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای استان تهران به انجام رسیده است. مقوله‌های مورد بررسی در فرایند نیازسنجی آموزشی شامل دو بعد اساسی «دانش» و «مهارت» بود که در دو وضعیت موجود و مطلوب مورد بررسی قرار گرفته است. برای گردآوری داده‌های مربوط به نیازها از ابزار پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مربیان مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای در بعد دانش در وضعیت قابل قبولی قرار دارند, اما نیازهای آموزشی آنان به ویژه در موضوعات رایانه، فناوری اطلاعات و زبان تخصصی را نباید از نظر دور داشت. همچنین در بعد مهارت, نتایج نشان‌می‌دهد که مطلوبیت این بعد به اندازه دانش مربیان نیست؛ به این معنا که مربیان از نظر مهارت‌های لازم برای انجام وظایف شغلی خود نیازمند آموزشند. این موضوع به ویژه در زمینه‌های استفاده و به‌کارگیری رایانه و سیستم‌های آن به خوبی مشهود است. ترکیب نیازهای به دست آمده و تدوین برنامه‌های آموزشی مربیان با توجه به این نتایج می‌تواند در برنامه‌ریزی آموزشی و درسی دوره‌های تربیت مربی مفید باشد.
)