آسیب‌شناسی تربیت دینی دانش‌آموزان از دیدگاه مدیران مدارس راهنمایی شهر تهران

نویسندگان

چکیده

هدف اساسی پژوهش حاضر، شناسایی عوامل آسیب‌زای عمده در تربیت دینی دانش‌آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران از دیدگاه مدیران مدارس آن‌ها بوده است. جامعه آماری، مدیران مدارس راهنمایی مناطق 19‌گانه شهر تهران بوده که در سال تحصیلی 83-1382 در یکی از مدارس راهنمایی به کار اشتغال داشته‌اند. به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای (چند مرحله‌ای) از میان 850 نفر از آنان، تعداد 230 نفر به عنوان نمونه آماری برگزیده شده‌اند. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و به منظور آزمون فرضیه‌های تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن از طریق سنجش تجانس درونی سؤالات و پایایی آن به روش دو نیمه کردن و با استفاده از فرمول اسپیرمن – براون به ترتیب 37/0 و 77/0 محاسبه گردیده استفاده شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که: 1. محتوای کتب درسی مربوط به تربیت دینی از عوامل آسیب‌زا در تربیت دینی دانش‌آموزان دوره راهنمایی شهر تهران است. 2. وجود و یا عدم وجود برخی ویژگی‌ها و خصوصیات در معلمان دینی و پرورشی می‌تواند از عوامل آسیب‌زا در تربیت دینی دانش‌آموزان دوره راهنمایی شهر تهران باشد. 3. محیط مدرسه و عوامل مربوط به‌آموزشگاه می‌تواند از عوامل مؤثر آسیب‌زا در تربیت دینی دانش‌آموزان راهنمایی شهر تهران باشد. 4. خانواده و اجتماع، از عوامل مؤثر در تربیت دینی دانش‌آموزان دوره راهنمایی هستند که نگرش منفی آنان نسبت به تربیت دینی از عوامل آسیب‌زا در این حیطه است.

کلیدواژه‌ها