چکیده: با توجه به اهمیت آموزش فلسفه به نوجوانان ،هدف این پژوهش مطالعه وبررسی روش های آموزش فلسفه به نوجوانان است. این پژوهش با استفاده از روش پژوهش کیفی از نوع مطالعات اسنادی به بررسی روش های آموزش فلسفه به نوجوانان در دوره ی متوسطه می پردازد. با توجه به رویکرد های مختلف در زمینه ی آموزش فلسفه به نوجوانان، در این پژوهش روش های آموزش فلسفه به نوجوانان را در سه رویکرد مورد بررسی قرار گرفته است.. در رویکرد اول روش ها در امریکا از نظر لیپمن و شارپ شامل داستان، روش اکتشافی، کاوش جمعی، مباحثه، ایجاد حلقه های کندو کاو کلاسی و پرسش و پاسخ است و در استرالیا از نظر فیلیپ کم روش ها شامل: داستان، استفاده از سؤال، اجتماع پژوهشی، بحث گروهی و دیالکتیک ؛ و از نظر میلت شامل: اجتماع پژوهشی و تصاویر است. و در فرانسه از نظر برنیفیر شامل استفاده از سؤال برای شروع بحث، گفتگوی سقراطی، و اجتماع پژوهشی بوده است و در انگلستان از نظر فیشر ، گرت متیوز، ساتکلیف، شامل: داستان، حلقه های کندو کاو، مباحثه گروهی، نمایشنامه، ایفای نقش، موسیقی، چیز های دست ساز و اشیاء، گفتگوی سقراطی است. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد که هر سه رویکرد از روش های داستان های فلسفی، کاوش جمعی، حلقه های کندو کاو و پرسش و پاسخ استفاده می کنند و تفاوت آنها بویژه در رویکرد اول از داستان فلسفی برای شروع بحث استفاده می شود ولی در رویکرد دوم از پرسش فلسفی به عنوان سرآغاز استفاده می شود.
)