کیفیت آموزش در کلاس های چندپایه دوری از دیدگاه معلمان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: نظام دوری به روش نگه داشتن یک معلم با دانش‌آموزان خود برای دو سال متوالی یا بیشتر اشاره دارد. هدف اصلی این پژوهش فهم تجربه زیسته معلمان کلاس‌های چندپایه از اجرای نظام دوری بوده است.
روش: این پژوهش به صورت کیفی و با روش پدیدارشناختی توصیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در تحقیق شامل معلمان کلاس‌های چندپایه ابتدایی استان قم بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند ملاک محور، تجارب 14 نفر از معلمان با رعایت اصل اشباع نظری جمع‌آوری، سازماندهی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه نیمه‌‌ساختمند بود که طی آن تلاش شد تا تجارب زیسته معلمان در مورد نظام دوری در کلاس‌های چندپایه مستندسازی شود. جهت تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها از الگوی کدگزاری پنج مرحله‌ای کرسول بهره‌گیری شد.
نتایج: با توجه به چهارده مصاحبه انجام شده هشت مقوله اصلی شامل؛ مشارکت دانش‌آموزان، شناخت دانش‌آموزان، منزلت و مرجعیت معلم، وابستگی معلم به مدرسه، صرفه جویی در زمان، توسعه مهارت‌های حرفه‌ای معلم، شناخت معلم، ارتباطات و 41 مقوله فرعی به دست آمد.
بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش، اطلاعات ارزشمندی در در خصوص نظام دوری در کلاس‌های چندپایه در اختیار برنامه‌ریزان، مدیران و معلمان به منظور غنی‌سازی نظام دوری در کلاس‌های چندپایه دوره ابتدایی قرار می‌دهد.

کلیدواژه‌ها