پژوهش حاضر به بررسی میزان تعامل فراگیران با (فراگیران- محتوی آموزشی- مدرس- دستیار آموزشی) در محیط یادگیری الکترونیکی آموزش عالی، می‌پردازد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گرد آوری داده‌ها در حیطه پژوهش‌های توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری، کلیه دانشجویان مؤسسه آموزش عالی مهر البرز (نخستین نهاد آموز ش عالی در حوزه‌ی آموزش الکترونیکی در ایران) در سال تحصیلی 94-93 و نمونه آماری نیز شامل 256 نفر که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه‌ای نسبی، انتخاب شده‌اند. جهت گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 90/0 استفاده گردید برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون‌هایی؛ یومن ویتنی و فریدمن استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد؛ میزان تعامل دانشجویان در همه ابعاد تعامل در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن است که بین میانگین‌های رتبه ای تفاوت معنی دار وجود دارد و تعامل دانشجویان با 1- دستیاران آموزشی 2-محتوای آموزشی 3- استاد و 4- دانشجویان، به ترتیب دارای بیشترین تا کمترین رتبه است. نتایج آزمون یومن ویتنی حاکی از آن بود که بین میزان تعامل دانشجویان با دیگر مؤلفه های تعامل در دو گروه فنی مهندسی و مدیریت، تفاوت معنادار وجود دارد و دانشجویان گروه آموزشی مدیریت دارای سطح بالاتری از تعامل در تمامی ابعاد هستند.
)