در این مقاله مبانی اندیشه پسامدرن درآموزش و پرورش بررسی می‌شود. پسامدرنیسم که در دو دهه اخیر بر قلمرو وسیعی از علوم اجتماعی،فلسفه و فلسفه آموزش و پرورش تأثیر گذاشته است، واکنشی در برابر خردگرایی دوران مدرن و مبارزه با هر گونه مطلق‌انگاری است.ساخت‌زدایی،نسبی‌گرایی و عمل‌گرایی از ویژگی‌های نگرش فلسفی پسامدرن محسوب می‌شوند. پسامدرنیسم در قلمرو معرفت‌شناسی با نفی دانش مطلق، آن‌را به گونه‌ای با حوزه‌های قدرت و سرمایه پیوند می‌زند. ازاین رو فیلسوف آموزش و پرورش علاقه‌مند است که رابطه میان دانش،آموزش و یادگیری با قدرت،سرمایه و دیگر پدیده‌های متحول فرهنگی را مورد بررسی قرار دهد. بررسی تعاریف،ریشه‌های تاریخی و مبانی فلسفی پسامدرنیسم و نقدهای آن‌ها از دیگر موضوع‌هایی است که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است.
)