Foucault's critique on cartesian doubt and its educational implications for foundations and principles of pedagogy

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Pardic, Ayatollah Taleghani, Farhangian University, Qom, Iran

2 Professor, Department of Philosophy of Education، Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

3 Professor, Department of Philosophy of Education, Faculty of Educational Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

4 Associate Professor, Department of Philosophy of Education, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

Abstract

Introduction: Doubt is an opportunity for change, criticism, and fluidity on the one hand, and on the other hand, it is a threat, confrontation, and islandism of the educational system because skeptics' opinions have always caused additional damage and problems for educational systems on both dogmatic and pervasive sides. These factors have led to negligence and avoidance of doubt. Whereas doubt is a valuable opportunity for the educational system, and this lies in the need to rebuild and moderate dogmatic and pervasive schools.
Method: For this purpose, this study has been aimed at modifying the skepticism and inferring the principles of teaching-learning from the new foundations of its conceptualization in the educational system. To achieve this goal, the characteristics of Descartes' skepticism and Foucault's postmodernism, the external critique of Descartes' skepticism through Foucault's skepticism, the inference of the principles, and the inference of the neo-conceptual principles of Descartes' skepticism are described.
Results: Findings indicate that the characteristics of Descartes' skepticism in knowledge and consequently in the principles of teaching-learning are linear, subjectivism, discontinuous debugging, with a priori and a posteriori criteria are definite and coherent to achieve the ultimate and general goals. But given the importance of Descartes' skepticism in modifying traditional skeptical arguments, regularity, general and definite rules, this skepticism is criticized by Foucault's postmodern skepticism; and from the above principles, the entanglement of thought and action, purposeful periodic structuralism, mixing and new horizontalism, constructive communicationism, research skepticism, and qualitative debugging were deduced.
Discussion and Conclusion: The above action, on the other hand, has moderated dogmatic doubts about the basics and principles of teaching-learning and on the other hand, it has eliminated the vacuity, expanded and strengthened the Cartesian doubt for the educational system.
To this end, this research has been aimed at modifying the extremes of doubt in order to deduce the principles of teaching-learning from its new conceptualization principles in the educational system. Describing Descartes' and Postmodern Fears' Doubts, Descartes' Discourse External Criticism, Inferring Basics, and Inferring Principles of Descartes' Nonsense Descartes, its findings suggest that Descartes' Peculiarities in Knowledge and the Subsequent It is in the principles of teaching-learning linearly, subjectivism, discontinuous error making, with a priori and after-measure criteria, decisively and coherently to achieve ultimate and general goals, but given the importance of Descartes' suspicion in modifying traditional sectarian arguments, Rule of law, coherence, general and definitive rules, this doubt is criticized by Postmodern Foucault. The critique of the facts was based on the characteristics of the suspicion of pho-consciousness, the foundations of activity moderation, situationalism, communication networks, and domination to rebuild Descartes' suspicion, and based on these principles, the principles of the theory and practice of interconnectedness, periodic structuralistism, the merging and new horizons Constructive communication, research skepticism, and qualitative error in learning-learning were deduced.The above action, on the one hand, has moderated dogmatic doubt for the basics and principles of teaching-learning, and on the other hand, has eliminated the vacuum, expanded and strengthened the Cartesian doubt for the educational system

Keywords

References

1- صادق زاده قمصری، علیرضا و همکاران. مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران. گزارش تلفیق نتایج مطالعات نظری سند ملی آموزش‌وپرورش. تهران، آموزش و پرورش؛۱۳90.
2- صادق زاده قمصری، علیرضا و همکاران. فلسفۀ تربیت رسمی و عمومی در جمهوری اسلامی ایران. گزارش تلفیق نتایج مطالعات نظری سند ملی آموزش‌وپرورش. تهران، آموزش و پرورش؛1388.
3- سجادی، سید مهدی. جزم‌گرایی و شکاکیت: معضل نظام‌های تربیتی-آموزشی در جوامع اسلامی. مبانی تعلیم و تربیت.1390 پاییز و زمستان؛ دوره ۱(شماره 2): صص39-58.
4- شمشیری، بابک. تبیین ارتباط منطقی شیوه های ارزشیابی با مبانی فلسفه تربیتی حاکم بر نظام آموزش و پرورش ایران: نقش ارزشیابی در تحقق اهداف علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. پاییز1386؛ دوره 26( شماره 3): صص 79-93.
5- ناجی، سعید. مفهوم فلسفه در برنامه فلسفه برای کودکان و نوجوانان. نامه علم و دین1383پاییز؛ شماره۲۵
6- قربانی،رحیم. بررسی اقسام شکاکیت و نسبیت‌گرایی اجمالی. رواق اندیشه. 1383 آبان (شماره ۳۸): صص 103-129.
 7- هینِس، جوانا. فلسفه در عمل، نشستی در فلسفه برای کودکان گسترش پژوهش‌های فلسفی خلاقانه از طریق ادبیات کودکان، همایش بین‌المللی روز جهانی فلسفه. تهران: حکمت و فلسفه ایران. 1389.
8- مهر محمدی، محمود. کثرت روش‌شناسی پژوهش: افول پوزیتویسم یا مرگ حقیقت؟، مبانی تعلیم و تربیت.۱۳91 بهار و تابستان دوره 2( شمارۀ 1): صص27-46.
9- گری لینگ، ای. سی. نگرش‌های نوین در فلسفه. ترجمه یوسف دانشور. قم: موسسه فرهنگی طاها دانشگاه قم. 1380.
10- امید، مسعود. بازخوانی نظریۀ شک دکارت. فلسفه و کلام اسلامی. تهران: دانشگاه شهید بهشتی. 1387.
11- حیدری غلامحسین. برسی مفاهیم، اصول و روش دکارت در بنیان‌گذاری علم جدید. فلسفۀ علم. ۱۳90 دوره 1 ( شماره اول):105-122.
12- کاظمی، سید حسین. معرفت از دیدگاه دکارت. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان. 1388.
13-امید، مسعود. رویکرد نظریه محور در باب شک دکارتی. پژوهش‌های فلسفی( شماره 9):1390. 1-16.
14- شهدادی، صدیقه. بررسی تطبیقی عقل به عنوان مهمترین منبع شناخت از دیدگاه ابن سینا و دکارت. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ملایر. 1393.
15- دنسی، جاناتان. شکاکیت. ترجمه اعظم پویا تهران: دانشگاه تهران.بی تا.
16- سام خانانی، علی اکبر، و موسوی نیا، زهرا. پدیده شناسی هوسرلین در داستان های مجید، مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز. 1393؛ دوره 10( 15 ). 55-74.
17- شمس منصور. آشنایی بامعرفت شناسی. تهران: طرح نو. 1387.
18- گری لینگ، ای.سی و استرجن، اسکات. معرفت‌شناسی. ترجمه امیر مازیار تهران: حکمت. ۱۳90.
19- گری لینگ، ای. سی. نگرش‌های نوین در فلسفه، ترجمه یوسف دانشور قم: موسسه فرهنگی طاها دانشگاه قم. 1380.
 20- صانعی دره بیدی، منوچهر. فلسفه دکارت. تهران: الهدی. ۱۳۷۶.
21- صدری جمشید و غلامرضا رحمانی. تحلیل و تبیین شک روش‌شناختی دکارت. تاریخ فلسفه. ۱۳90؛ دوره 2( شماره 3): صص 95-120.
22- پاپکین، ریچارد. استرول، آروم. کلیات فلسفه. ترجمه سید جلال‌الدین مجتبوی. تهران: کیمیای حضور؛ ۱۳۸۹.
23- قربانی، قدرت الله. تحلیل و نقد روش دکارت در فلسفه. ذهن. 1389؛ دوره 11، شماره ۴۱. صص 23-44.
24- دکارت، رنه. گفتار درروش راه بردن عقل. ترجمه محمدعلی فروغی تهران: نیلوفر. ۱۳۹۲.
25- باقری، خسرو. رویکردها و روش‌های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. 1389.
26- رئیس زاده، محمد و عباسی، بابک. درد فلسفه، درس فلسفه: نیمرخ فلسفۀ دکارت به‌مثابۀ جهان‌بینی او. تهران: کویر. 1384.
27- Descartes, Rene. Rules for Direction of the Mind. Great Books of the Western World: the University of Chicago؛ 1968.
28- Dony, w. & Harry, G. Descartes. A Collection of Critical Essays: Frankfut؛1967.
29- Descartes, Rene, Rules for Direction of the Mind, Great Books of the Western World: the University of Chicago؛1968
30-دوستدار، آرامش. ملاحظات فلسفی در دین، علم و تفکر. تهران: آگاه. ۱۳۵۹.
31- رئیس زاده، محمد و عباسی، بابک. درد فلسفه، درس فلسفه: نیمرخ فلسفۀ دکارت به‌مثابۀ جهان‌بینی او. تهران: کویر. 1384.
32-صمدی خادم، پیام. بازخوانی قصۀ اندیشه: سیری در افکار و آراء فیلسوفان غرب از ۶۰۰ قبل از میلاد تا قرن ۲۱. کار نیل. ۱۳۹۳.
33- دکارت، رنه. تأملات در فلسفۀ اولی. ترجمه احمد احمدی تهران: سمت. ۱۳91.
34- احمدی، بابک. ساختار و تأویل متن. ج ۲: شالوده شکنی و هرمنوتیک. تهران: نشر مرکز. 1370.
35- حسینی، اسماعیل. تبیین دیدگاه های انسان شناسی و معرفت شناسی فوکو و نقد دلالتهای آن برای حدود و وظایف و اختیارات کنشگرآن آموزش وپرورش رسمی. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم انسانی: دانشگاه تربیت مدرس؛ 1387.
36- رابینسون، دیو. نیچه و مکتب پست‌مدرن. ترجمه ابوتراب سهراب و فروزان نیکوکار. تهران: فرزان روز. 1380.
37- دریفوس، هیوبرت. رابینو، پل. میشل فوکو فراسوی ساختارگرایی و هرمنوتیک. ترجمه حسین بشیریه تهران: نی. ص 14. 1379.
38- Foucault, Michel. As the Order of Things, AnArcheaology of the Human Sciences, London. P 387. 1967.
39- Foucault, Michel. Michel Foucault: Power and Knowledge, ed.C.Gorden, Hassocks, Sussex.p93. 1980.
40- Foucault, Michel. The order of things, an archaeology of the human sciences. First published in Routledge Classics.p105. 2002.
41-  باقری، خسرو. دیدگاه‌های جدید در فلسفۀ تعلیم و تربیت. تهران: علم. 1388.
42- Salej Higgins, S. Michel Foucault: A Contemporary Skeptic. Ideas Valores vol.58 no.139 Bogotá. P129. 2009.
43- ماتیوز. اریک. فلسفه فرانسه در قرن بیستم. ترجمه محسن حکیمی تهران: ققنوس. 1378.
44- بشیریه، حسین. سیری در نظریه‌های جدید در علوم سیاسی. تهران: علوم نوین. 1378.
45- ضرغامی، سعید و باقری، خسرو. بررسی دیدگاه‌های فلسفی دربارۀ نسبت فناوری اطلاعات و تعلیم و تربیت. نوآوری‌های آموزشی.1386؛ دوره6 ( شمارۀ ۱۹): صص9-30.
46-  خاتمی، محمود. مدخل فلسفه غربی معاصر. چاپ دوم. تهران: علم. 1391.
47-  کاپلستون، فردریک. فلسفه معاصر. ترجمه علی‌اصغر حلبی تهران: زوار. 1384.
48-  اشرف نظری، علی. میشل فوکو، قدرت- سوژه- هویت. خردنامه همشهری. 1387؛ شماره (26): صص 66-770.
49-  بشیریه، حسین. سیری در نظریه‌های جدید در علوم سیاسی. تهران: علوم نوین. 1387.
50-  محمدی چابکی، رضا و همکاران. تبیین فلسفی روش تدریس سقراطی؛ راهبردی در بهبود فرایند یاددهی-یادگیری مدارس.نشریه علمی پژوهش های آموزش و یادگیری. 1397؛ دوره 15( شماره 2): صص 87-100.
51-  قربانی، قدرت الله. تحلیل و نقد روش دکارت در فلسفه. ذهن. ۱۳۸۹؛ دوره 11(شماره ۴۱).صص 23-44.
52- شکاری، عباس.درآمدی برآموزه های پارادایم فرامتن در فرایند یاددهی-یادگیری. نشریه علمی پژوهش های آموزش و یادگیری.1397؛ دوره 15( شماره1).صص 95-104.
53- مرادپور گیلده، مسعود. انسان‌شناسی از منظر میشل فوکو. فلسفی زیزفون. 1396.
54- بوستانی، داریوش و محمد پور، احمد. مقدمه‌ای بر ابعاد گسترۀ دستگاه نظری میشل فوکو. مجلۀ علوم اجتماعی، مشهد دانشگاه فردوسی. 1388؛ دوره6 ( شماره1). صص 53-99.
55- وارد، گلن. پست‌مدرنیسم، ترجمه‌ی علی مرشدی زاد. تهران: نشر قصیده‌سرا. 1384.
 

Files

Share

How to cite

Statistics