Narrative research of children's learning culture in school regarding special needs

Document Type : Original Article

Authors

1 Associate Professor, Department of Educational Sciences, Shahed University

2 Graduated from Shahed University with a PhD 's degree in philosophy of education.

3 Graduated from Kharazmi University with a master's degree in philosophy of education

Abstract

Objective: The present study examines the culture of learning in children with special needs (deaf and hard of hearing) with the use of teacher’s narration
Method: The research was conducted by narrative analysis. The data collection tool is taken from the prepared form by the researcher, the results are obtained from diaries, biography, recording personal experiences of teachers with special needs (deaf and hard of hearing) within one academic year. In this research, first the text has been read entirety and were codified while reading the main concepts. then the codes have been placed in different categories according to their connotation and semantic sharing. Then, the main concepts were chosen according to the closeness of the categories and in the last step, a conceptual framework was presented after reviewing themes.
Findings and Conclusions: The findings indicate that in the field of understanding the learning culture of children with special needs, components of; The student's learning, communication with him, paying attention to the learner's mental capacity and teaching adaptability play fundamental role to student. Mutual interest and tendency of student and teacher, effective communication with the learner with special needs, elimination of mental and behavioral one-sidedness is among the significant cases.
 

Keywords

References

1- افروز غلامعلی. کودکان استثنایی کیستند؟ آموزش و پرورش استثنایی چیست؟. فصلنامه پیوند 1381؛ 286: 8- 20.
2- Bruner JS. The culture of education. 7th ed. Cambridge، MA: Harvard University Press; 1997.
3- افروز غلامعلی. گذری بر آموزش و پرورش استثنایی. فصلنامه روان­شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران 1346؛ 32: 13- 24.
4- عبداللهیان نامدار. ضرورت توجه به آموزش و پرورش استثنایی. مجله تعلیم و تربیت استثنایی 1391؛ 112: 5- 6.
5- فاضلی نعمت اللّه. بررسی تطبیقی‌ فرهنگ‌ دانشگاهی ایران و فرهنگ دانـشگاهی بـریتانیا:مـطالعه انسان‌شناختی در علل ناکارآمدی آموزش دانشگاهی در ایران. نامه انسان‌شناسی 1386‌؛ ‌1 (3): 93- 123.
6- سرکارآرانی محمد رضا. آموزش به مثابه‌ فرهنگ‌. تـهران‌: مـنادی تـربیت؛ 1388.
7- فـراستخواه مـقصود. دانشگاه و آموزش عالی: منظرها جهانی و مسئله‌های ایرانی‌. تهران‌: نشر‌ نی؛ 1389
8-عطاران محمد، لرکیان مریم‌، فاضلی نعمت الله، علی عسگری مجید. شناسایی فرهنگ برنامه درسـی یـادگیری الکـترونیکی. یک مطالعه‌ موردی‌ در‌ ایران. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی 1390؛ 2 (3): 7- 40.
9-عطاران محمد، عبدلی مصطفی. فرهنگ یادگیری مدرسه عشایر کوچرو: روایتهای یک معلم. مطالعات برنامه درسی ایران 1391؛ 7 (25): 45- 64.
10-کرمی زهره، سراجی فرهاد، معروفی یحیی. برنامه درسی روایت پژوهی و توسعه حرفه­ای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان: طراحی الگوی برنامه درسی. نظریه و عمل در برنامه درسی1396؛ 5 (9):69- 104.
11- هالاهان دانیل پی، کافمن جیمز ام. کودکان استثنایی مقدمه­ای بر آموزش­های ویژه. ویرایش 12. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی؛ 1390.
12- برقی اسماعیل. آموزش با سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور. تعلیم و تربیت استثنایی 1385؛ 85: 3- 15.
13- Clandinin DJ, Connelly FM. Narrative inquiry: Experience and story in qualitative research. San Francisco: Jossey-Bass. CA; 2000.
14- خالق پناه کمال. روایت و تحلیل روایت. مجله رادیو1390؛ 39: 40- 53.
15- Rushton SP. Using Narrative Inquiry to Understand a student–Teacher’s Practical Knowledge While Teaching in an Inner-City School. The Urban Revie.2004; 36(1): 61-79.
16- Webster L, Mertova P. Using narrative inquiry as a research method: an introduction to using narrative analysis in learning and teaching. New York، NY: Routledge;2007
17-سجادیه نرگس، آزادمنش سعید. واکاوی کارکردهای رشته فلسفه تعلیم و تربیت از منظر دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران: تحلیل مضمون. علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز1395؛ 23 (1): 107- 130.
18- عابدی جعفری، حسن تسلیمی محمد سعید، فقیهی ابوالحسن، شیخ زاده محمد. تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روش ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده های کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی1390؛5 (2):151- 198.
19- میلانی فر بهروز. روان­شناسی کودکان و نوجوانان استثنایی. تهران: نشر قومس؛ 1396.
20- باشعور لشگری مریم. برنامه­ریزی آموزشی برای کودکان ناشنوا با ناتوانی­های چند گانه. تعلیم و تربیت استثنایی 1385، 61: 43- 52.
21- فتحی اقدم قربان، کاکاوند علیرضا. بررسی ارتباط با همسالان درکلاس درس و میزان ترغیب والدین برای ارتباط با همسالان در احساس تنهایی دانش آموزان ناشنوای شهر کرج. پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد 1390؛ 29:26- 50.
22- حسن زاده سعید. تربیت شنوایی. تهران: انتشارات سازمان آموزش و پرورش استثنایی؛ 1378.
23- کاکاجویباری علی اصغر. راهنمای آموزش و مشاوره باوالدین کودکان مبتلا به نقص ناشنوا. تهران: انتشارات سازمان آموزش و پرورش استثنایی؛ 1378.
24- نقی­پور مسعود. بررسی رابطه شیوه­های فرزند پروری والدین با سخت رویی فرزندان در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن[پایان نامه]. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز؛ 1385.
25- حسین خانزاده عباسعلی. بررسی تحلیلی بدرفتاری­ها و سوء استفاده­های مختلف از کودکان و نوجوانان با آسیب شنوایی. تعلیم و تربیت استثنایی1389؛ 104:38- 46.
26- Vernon M, Andrews JF. the psychology of deafness. NewYork: Longmam, 1990.
27- همایی بهروز. موانع ارتباط اجتماعی ناشنوایان با جامعه و اثرهای آن. پیوند1377؛ 231: 29-33.
28- Steinberg AG, Davila JR, Collazo J, Loew RC, Fischgrund JE. A little sign and a lot of love… attitudes, perceptions, and beliefs of Hispanic families with deaf children. Qual Health Res. 1997;7(2):202-22.
29- Hintermair M. Prevalence of socioemotional problems in deaf and hard of hearing children in Germany. Am Ann Deaf. 2007;152(3):320-30.
30- بیابانگرد اسماعیل. مقایسه مهارت­های احتماعی دانش­آموزان نابینا، ناشنوا و عادی. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی1384؛ 15(1): 55-68.
31-موللی گیتا. سخنی با والدین کودکان استثنایی. تعلیم و تربیت استثنایی. 1385؛52: 3- 8.

Files

Share

How to cite

Statistics