Effect of Cooperative Teaching Method on Knowledge Creativity of Female Students of Fifth-Grade in Primary School: Experimental Science Course

Authors

Abstract

The present study was done to evaluate the effect of cooperative teaching method on creativity of female students of fifth-grade in primary school in their experimental science course in Kabudrahang city. The method is quail-experimental. A total of 40 students from two schools were selected with one-stage cluster sampling method and were divided randomly into two test and control groups. Subjects were exposed to the educational intervention program (lessons 6-1 sciences) for six 45-minute sessions during a month and a half. Torrance's creativity test, before and after training both groups were used as measuring tool. Results were analyzed by using descriptive statistics (mean, standard deviation and variance) and inferential statistics (analysis of covariance). The results showed that cooperative teaching method increase students' creativity and creativity components results (fluency, flexibility, originality) implies that cooperative teaching method is better than traditional one in fostering creativity, but there is no significant differences between two methods in expansion component and this is probably because of the students cultural and environmental conditions.
 

Keywords


1. سوزان، الیس؛ سوزان، والن (1376). آشنایی با طریق همیاری، ترجمه طاهره رستگار، مجید ملکان، تهران: نشر نی 2. ادیب نیا، اسد (1386). روش‌ها و فنون تدریس علوم تجربی در دوره ابتدایی.[جزوه]. تهران: مؤلف. 3. تافلر، الوین (1378). موج سوم، ترجمه شهین دخت خوارزمی، تهران: انتشارات علمی. 4. قاسمی، علی حسین (1380). جهانی شدن، بایدها و نبایدها، سمینار جهانی شدن و اطلاع رسانی، دانشگاه فردوسی مشهد. 5. کدیور، پروین (1379). روان شناسی تربیتی، تهران: سمت. 6. سیف، علی اکبر (1387). روان شناسی پرورشی نوین، روان شناسی یادگیری و آموزش، تهران: دوران. 7. بودو، آلن (1385). خلاقیت در آموزشگاه، ترجمه علی خان زاده، تهران: سهامی چهر. 7. Elliot, d. (2005). Teaching on target (model, strategies, and methods that work). California: corwin press 8. دوبونو ، ادوارد (1387). خلاقیت کارآمد، ترجمه ملک دخت قاسمی نیک بخش ، نشر اختران. 9. موید نیا، فریبا (1384). بررسی انگیزه نوآوری معلمان و ارتباط ساختار سازمانی مدرسه درمدارس دخترانه شهرستان خوی، پایان نامه کارشناسی ارشد، چاپ نشده، دانشگاه شهید چمران اهواز. 10. کفایت، محمد (1373). بررسی ارتباط شیوه‌ها و نگرشهای فرزند پروری با خلاقیت دانش آموزان سال اول دبیرستانهای اهواز، پایان نامه کارشناسی ارشد، چاپ نشده، دانشگاه شهید چمران اهواز. 11. سیدعباس زاده ، میرمحمد ( 1380). روشهای عملی تحقیق درعلوم انسانی ، انتشارات دانشگاه ارومیه. 12. شعبانی، حسن (1382). روشهای تدریس پیشرفته، تهران: سمت. 13. لامزدین، ادوارد، لامزدین، مونیکا (1386). حل خلاق مسئله (مهارتهای فکری در جهان در حال تحول)، ترجمه بهروز ارباب شیرانی و بهروز نصر آزادانی، اصفهان: ارکان دانش. 14. کونانی، عباس (1390). بررسی تأثیر یادگیری همیاری بر خلاقیت دانش‌آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان کوهدشت در سال‌تحصیلی90-1389، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. 15. سلحشوری، احمد (1383). بررسی روش تدریس بدیعه پردازی بر خلاقیت دانش‌آموزان در درس علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی در سال‌تحصیلی 83-1382، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. 16. شکوفی نژاد، نغمه (1380). بررسی مقایسه تأثیر دو روش آموزشی (کودک محور و مربی محور) بر خلاقیت کودکان 6 و5 ساله شهر تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا تهران. 17. اصابت طبری، ابراهیم (1379). بررسی مقایسه ای اثرات آموزشی روشهای فعال تدریس بر افزایش خلاقیت دانش آموزان سال چهارم ابتدایی در درس ریاضی، شورای تحقیقات کل آموزش و پرورش استان مازندران 18. مشکلانی، پروانه (1376). بررسی تأثیر بحث گروهی بر خلاقیت دانش آموزان سال سوم راهنمایی ناحیه 3اصفهان در درس علوم اجتماعی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد خوراسگان). 19. Halpern, d .f (n.d) .creating cooperative learning environments .American psychological society. Retrieved december5.2008 from http.//www.psychological science.org/teaching tips0300 20. Gillies, r. m (2003). The effective of cooperative learning on junior high school student during small group learning. Available online at: www.sience direct.com. 21. Shafer, I (2002). Team teaching .university of science and art if oklahama. Web -edition. 22. Kulik, c. l. kulik, j. A., & Bangert-drows, R. L (1990). Effects of cooperative learning among Hispanic students in elementary social studies, the journal of educational research, Vol.3, no.3, p.187-191. 23. کنعانی، شهناز (1378)، مقایسه تأثیر روش تدریس همیاری با آموزش سنتی (سخنرانی) بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر یایه اول متوسطه، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران. 24. شیخی فینی، علی اکبر؛ زارعی، اقبال و سمیه سعادت زاده (1392). تأثیر روش تدریس مشارکتی با تأکید بر جرئت آموزی (بیانی) بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس دین و زندگی، پژوهش های آموزش و یادگیری، دانشگاه شاهد، پائیز و زمستان 1392، سال بیستم، دوره جدید، شماره 3. صص 351-360. 25. پیر خائفی، علیرضا (1389). بررسی نقش آموزش خلاقیت در پیش بینی و تبیین سلامت روان به منظور تدوین مدل سلامت روانی بر اساس متغیر های خلاقیت، خودکار آمدی و شیوه کنار آمدن با فشار روانی. رساله دکتری. دانشگاه علامه طباطبایی تهران. 26. عابدی، جما (1372). خلاقیت و یک شیوه نو در اندازه‌ گیری آن. مجله پژوهش‌های روان شناختی، دوره 2 شماره1. 27. جهاندیده، جواد (1390). بررسی تأثیر روش تدریس همیاری و روش تدریس کاوشگری بر خلاقیت دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهرستان کبودراهنگ در سال 1391-1390، پایان نامه کارشناسی ارشد، چاپ نشده، تهران : دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. 28. بهروزی، ناصر؛ پروینیان نسب، محمد و منیجه شهنی ییلاق (1392). مقایسه دانش آموزان دبیرستانی پسر شهرستان دهدشت با سبک های یادگیری متفاوت از لحاظ خلاقیت و راهبردهای یادگیری خودگردان، پژوهش های آموزش و یادگیری، دانشگاه شاهد، پائیز و زمستان 1392، سال بیستم، دوره جدید، شماره 3. صص 19-34.