هدف از این پژوهش تعیین رابطه سبک تدریس معلّم با انگیزش و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان پسر و دختر مقطع متوسّطه شهرستان هیرمند در سال تحصیلی94-1393 می‌باشد. در این تحقیق از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق را کلّیّه دانش‌آموزان پسر و دختر مقطع متوسّطه شهرستان هیرمند، به تعداد 2310 نفر تشکیل می‌دهند. حجم نمونه تحقیق طبق جدول مورگان 325 نفر می‌باشد و روش نمونه‌گیری این تحقیق تصادفی طبقه‌ای است. در ابن تحقیق برای گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه معلّم به عنوان بافت اجتماعی (بلمونت و همکاران،) پرسشنامه انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران،) و پرسشنامه راهبردهای خودانگیخته برای یادگیری (پینت ریچ و دگروت) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی وآزمون ضریب همبستگی پیرسون و تی تک گروهی و تی گروه‌های مستقل استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که بین ابعاد درگیری، خودمختاری و  بعد ساختار سبک تدریس با انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین ابعاد درگیری، خودمختاری و بعد ساختارسبک تدریس با درگیری تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. دانش‌آموزان دختر از انگیزش تحصیلی بالاتری برخوردارند. دانش‌آموزان دختر و پسر از درگیری تحصیلی یکسانی برخوردارند. دانش‌آموزان از انگیزش تحصیلی و درگیری تحصیلی نسبتاً بالایی برخوردار می‌باشند.