اثربخشی روش آموزش معکوس در کارگاه‌‌های طراحی بر مهارت خودتنظیمی، خودکارامدی تحصیلی و تفکر طراحی

مقدمه: آموزش معکوس یکی از راهبردهای نوین آموزش شناختی است که می‌تواند بر توانایی‌های شناختی تأثیر داشته باشد. مطالعه-ی حاضر با هدف بررسی تأثیر روش آموزش معکوس در کارگاه‌های طراحی بر مهارت خودتنظیمی، خودکارامدی تحصیلی و تفکر طراحی دانشجویان معماری انجام گرفت.
روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد همدان بود. دانشجویان بطور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل هر گروه 15 نفر تقسیم شدند. گروه آزمایشی، آموزش معکوس دریافت کردند. ابزارهای اصلی جهت جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های خودتنظیمی ریان و کانیل (1989)، خودکارامدی تحصیلی جینک و مورگان (1999) و تفکر طراحی دوسی و همکاران(2018) بود. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون کلموگراف اسمیرونف و آزمون لون برای محاسبه پیش‌فرض‌ها و از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیره و دو‌متغیره MANCOVA استفاده شد.
نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش معکوس در کارگاه‌های طراحی بر مهارت خودتنظیمی، خودکارامدی تحصیلی و تفکر طراحی دانشجویان معماری تأثیر داشته است. با محاسبه مجذور اتا، میزان تأثیر این آموزش بر مهارت خودتنظیمی (54 درصد)، بر خودکارآمدی تحصیلی ( 51 درصد) و بر تفکر طراحی ( 73 درصد) به‌دست آمد که می‌تواند باعث افزایش مهارت‌های مربوطه شود.
بحث و نتیجه‌گیری: روش آموزش معکوس مبتنی بر کارگاه‌های طراحی، باعث افزایش خودکارامدی تحصیلی و مهارت خودتنظیمی و تفکر طراحی می‌شود. افزایش خودکارآمدی تحصیلی منجر به توانمندی باور دانشجو درباره ادراک خود از شایستگی‌ها و توانایی-هایش برای فهمیدن یا انجام دادن تکالیف می‌شود. همچنین این روش آموزشی به افزایش فعالیت دانشجو در کارگاه طراحی و خودتنظیمی او کمک می کند .و از آنجایی که افزایش توانایی‌های ذهنی و تفکر طراحی دانشجو در مهارت‌های عملی مرتبط با تکالیف یعنی طراحی نشان داده می‌شود؛ لذا برنامه‌های دانشگاه‌ها باید به گونه‌ای تنظیم شوند که در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و برنامه درسی از روش‌های فعال تدریس استفاده شود که به‌جای ذخیره‌سازی داده‌ها، فراگیران بتواند در فرایند آموزش مشارکت کنند.
.
نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش معکوس در کارگاه‌های طراحی بر مهارت خودتنظیمی، خودکارامدی تحصیلی و تفکر طراحی دانشجویان معماری تأثیر داشته و می‌تواند باعث افزایش مهارت‌های مربوطه شود.
بحث و نتیجه‌گیری: روش آموزش معکوس مبتنی بر کارگاه‌های طراحی، باعث افزایش خودکارامدی تحصیلی و مهارت خودتنظیمی و تفکر طراحی می‌شود. افزایش خودکارآمدی تحصیلی منجر به توانمندی باور دانشجو درباره ادراک خود از شایستگی‌ها و توانایی-هایش برای فهمیدن یا انجام دادن تکالیف می‌شود. همچنین این روش آموزشی به افزایش فعالیت دانشجو در کارگاه طراحی و خودتنظیمی او کمک می کند .و از آنجایی که افزایش توانایی‌های ذهنی و تفکر طراحی دانشجو در مهارت‌های عملی مرتبط با تکالیف یعنی طراحی نشان داده می‌شود؛ لذا برنامه‌های دانشگاه‌ها باید به گونه‌ای تنظیم شوند که در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و برنامه درسی از روش‌های فعال تدریس استفاده شود که به‌جای ذخیره‌سازی داده‌ها، فراگیران بتواند در فرایند آموزش مشارکت کنند.